کارلوس کومامالا

Carles Comamala

سال های حضور در باشگاه : 1903 - 1912

تعداد بازی : 145

تعداد گل زده : 172

کارلس کومامالا (مادرید، 1887 - بارسلونا، 1976) دوست صمیمی گمپر و زمانی که موسس باشگاه در سال 1903 بازنشسته شد، جانشین حقیقی این بازیکن سوئیسی در خط حمله بارسا بود. کومامالا یک گلزن پرکار و استثنائی بود.

پدرش اهل جزایر قناری و مادرش اهل باسک بودند، اما خود او متولد مادرید بود و در کاتالونیا بزرگ شده بود. او نه تنها گلزنی عالی بود، بلکه شخصیتی خاص نیز داشت. او تا زمانی که دیگر از نظر سنی جا افتاده شده بود، در ورزش ماند و سپس کارش را با پذیرفتن مدیریت یک باشگاه از سال 1909 تا 1911 ادامه داد و باشگاه های جدیدی در ایرلند، گالنو و یونیورسیتاریتو تاسیس کرد؛ هم چنین او از بازی اش در راگبی، شنا و کارش به عنوان یک روزنامه نگار لذت می برد. او مدیر فدراسیون ژیمناستیک کاتالونیا نیز بود و به پزشک ورزش ها (Sports Doctor) شهرت داشت.

و اگر تمام این ها کافی نیستند، او طراح لوگوی بارسا نیز بود، زمانی که در مسابقه ای عمومی، که در سال 1910 در این رابطه برگزار شد، پیروز شد.

با سلام و احترام. از این به بعد در این وبسایت در جهت بالا رفتن آگاهی و دانسته های شما در مورد اسطوره های باشگاه بارسلونا، هر چند وقت یک بار بیوگرافی  (زندگینامه) مختصری از بازیکنان بزرگ تاریخ آبی و اناری ها را قرار میدهیم.

و اما امروز بیوگرافی نخستین اسطوره باشگاه یعنی خوان گمپر را در ادامه خواهید دید.

خوآن گمپر

Joan Gamper

تولد : 22 نوامبر 1877 در وینترتور، سوییس

در گذشت : 30 جولای 1930 در 52 سالگی به دلیل خودکشی

ملیت : اسپانیایی

پیشه : مدیر عامل، تاجر

حضور در باشگاه : 1899-1903

تعداد بازی : 51

گل زده : 120

موسس اف سی بارسلونا در 29 نوامبر 1899 و پنج دوره رئیس باشگاه بین 1908 و 1925

این مرد سوئیسی نمونه کاملی از آنچه بود که یک انسان ورزشی باید باشد؛ خوان گمپر (وینترتور، سوئیس، 1877 - بارسلونا، 1930) موفقیت هایی در شنا، راگبی، دوچرخه سواری، ورزش باستانی و فراتر از همه اینها، در فوتبال داشت. او در سال 1898 به بارسلونا آمد و ورزش را در خیابان های سنت گرواسی تمرین کرد و در 1899، فوتبال در بارسلونا متولد شد.

او باشگاه را تاسیس کرد و کاپیتان تیم بود، اگرچه، او پست مدیریتی را تا 9 سال بعد دریافت نکرد. سطح او به نسبت مابقی در آن زمان ممتاز بود و مردم را از توانایی های خود به شگفت آورده بود. او یک بازیکن مهاجم بود و شماری از گلهایی را به ثمر رساند که در زمان جدید، قابل تصور نیستند.

وی در ۳۰ ژولای ۱۹۳۰ و به دنبال پاره‌ای مشکلات مالی و شخصی که منجر به افسردگی او شده بود، با خودکشی به زندگی خود پایان داد.